Terwijl in Israël en Gaza honderden doden vallen, werden woensdag 18 oktober struikelsteentjes geplaatst op de rand van Naarden en Bussum, op de Comeniuslaan 30 en op de Zwarteweg 70. Deze zogenaamde ‘stolpersteinen’ houden de herinnering levend aan mensen (voornamelijk joden) die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn opgepakt en weggevoerd. Het is een initiatief van de Duitse kunstenaar Günter Demnig, dat is overgenomen door de stichting Struikelsteentjes Gooise Meren, die vorige week al op vijf plekken steentjes hadden gelegd. Het zijn keitjes van 10x10x10 centimeter met aan de bovenkant een messing (goudkleurig) plaatje met daarin gegraveerd de gegevens van de persoon, die in het huis woonde. Verder staat de geboorte- en sterfdatum erop, maar soms weet men dat niet, net zo min als de plek waar de persoon overleed. Sommige joodse mensen waren tegen het idee, want zij vonden dat je niet over de ‘grafstenen’ mocht lopen. Meer mensen vinden het idee om de herinnering aan de overledenen levend te houden belangrijker. Zowel op de Comeniuslaan als op de Zwarteweg legde men witte rozen en zoals gebruikelijk bij de joden, werden er ook witte steentjes bij gelegd. Op beide plekken werd er een gedicht of verhaal voorgedragen en sprak de rabijn voor de aanwezigen, onder wie ook scholieren.
De struikelsteentjes die voor Comeniuslaan 30 liggen zijn voor:
Jacob Coerant (1917 – 1943)
Hanna Coerant-Leijden van Amstel (1916 – 1943)
Nanny Coerant (1940 – 1943)
Irmgard Rosemann (1920 – 1943)
En op de Zwarteweg voor:
Lea Asch (1871 – 1943)
Elisabeth Samter-Asch (1877 – 1943)
Fanny Asch (1880 – 1943)
Fritz Samter (1908 – bevrijd).